2بیتی

.باغبان در را نبند من فرد گلچين نيستم

.من اسير يک گلم دنبال هر گل نيستم.

هر که در سينه دلي داشت به دلـداري داد

دل نفرين شده ي ماست که تنهاست هنوز

با خون غم نوشتم غربت مکان ما نيست

از ياد بردن دوست ، هرگز مرام ما نيست

.قفس ديدم رهايي  يادم  آمد

..تو رفتي بي وفايي يادم آمد

.هيچ کس جاي مرا ديگر نمي داند کجاست

..آن قدر در عشق او غرقم  که  پيدا   نيستم

.مطمئن باش که مهرت نرود از دل من

..مگر آن روز که در خاک شود منزل من

صدايم خيس و باراني است

نمي دانم چرا در قلب من پاييز طولاني است